Адасабленне прыдаткаў

 

Адасабленне прыдаткаў

дапаможа запомніць Пакацігарошак.

Коска:	Дэфіс:	Працяжнік:	Не адасабляецца:
Прыдатак адасабляецца коскамі, калі адносіцца да ўласнага або агульнага назоўніка і стаіць пасля іх: Пакацігарошак, хлопчык смелы і дужы, пайшоў да Цмока, каб выратаваць сваіх братоў і сястру Палашку.	Адзіночныя прыдаткі звязваюцца з азначаемым словам пры дапамозе дэфіса: Пакацігарошак вытрымаў усе выпрабаванні, што выдумаў Цмок-злодзей, і атрымаў перамогу.	Працяжнік ставіцца, калі перад прыдаткам можна без змены сэнсу ўставіць словы а іменна, гэта эначыць: Гэтае цёмнае месца—замчышча Цмока—зусім не напужала Пакацігарошка.	Калі злучнік як разам са словамі, да якіх адносіцца, мае значэнне “ў якасці”, то такі зварот прыдаткам не з’яўляецца: Цяпер Пакацігарошак усюды вядомы як самы моцны і самы смелы чалавек.
Прыдатак адасабляецца коскамі, калі адносіцца да асабовага займенніка (незалежна ад месца ў сказе): І вось ён, маленькі волат, перамог злосную пачвару.		Працяжнік ставіцца, калі неабходна падкрэсліць удакладняльны, паясняльны характар прыдатка (ён звычайна стаіць у канцы сказа), а таксама ў сказах ускладненай будовы: Груган прынёс Пакацігарошку жывую ваду—вадкасць для ажыўлення памёрлых.	Дэфіс паміж адзіночным прыдаткам і азначаемым словам не пішацца, калі азначаемы назоўнік выражаны словамі грамадзянін, пан, мой (наш, ваш) брат: Пакацігарошак прынёс у кавальню іголку і кажа: “Пан каваль, зрабі мне булаву!”
Прыдатак адасабляецца коскамі, калі звязваецца з азначаемым назоўнікам злучнікам ці, або, гэта значыць (з удакладняльным значэннем): Дома ўсе звалі яго Пакацігарошак, або проста Малеча.			Дэфіс паміж адзіночным прыдаткам і азначаемым словам не пішацца, калі агульны назоўнік стаіць перад уласным: Рака Хуткаплынька дапамагла Пакацігарошку дабрацца да замчышча Цмока.
Прыдатак адасабляецца коскамі, калі звязваецца з азначаемым назоўнікам злучнікам як (з прычынным значэннем): Пакацігарошак, як сапраўдны брат, не мог пакінуць сваіх родных на вечныя пакуты ў замчышчы Цмока.			Дэфіс паміж адзіночным прыдаткам і азначаемым словам не пішацца, калі прыдатак адносіцца да двух азначаемых слоў: Сто дзяўчынак і хлопчыкаў падлеткаў тамілася ў замчышчы Цмока, пакуль Пакацігарошак не вызваліў іх.
Прыдатак адасабляецца коскамі, калі звязваецца з азначаемым назоўнікам словамі па прозвішчу, па мянушцы, па клічцы і інш.: “ Няўжо гэты хлапеча, па мянушцы Пакацігарошак, зможа есці са мной на роўных жалезныя бабы?”—здзівіўся Цмок.
Адасабляюцца развітыя прыдаткі, якія стаяць перад ўласнымі назоўнікамі і маюць дадатковае значэнне акалічнасці: Пачвара злосная і страшэнная, Цмок не шкадаваў нікога.